BAZA BIOGRAMÓW ŁAGIERNIKÓW
ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ

Wyszukiwarka

Wyszukiwanie rozszerzone

Sending
Wybierz pierwszą literę nazwiska

Henryk Bogowski

Imię ojca: Piotr
Imię matki: Teresa
Nazwisko rodowe matki: Waszkiewicz
Data urodzenia: 1917-07-15
Miejsce urodzenia: Nowy Sącz
Data śmierci:
Miejsce śmierci:
Przynależność do AK lub organizacji pokrewnych: 1941-03.1944 r. – ZWZ-AK – służba rozpoznawcza zaopatrzeniowa, łączność (Wilno, Szarkowszczyzna, Orwidów k. Bezdan, Niemenczyn, Bujwidze); 03-07.1944 r. – Okręg Wileński AK „Wiano” 4 Wileńska Brygada AK „Narocz” – dowódca por. Longin Wojciechowski (ps. „Ronin”) w składzie 2 Zgrupowania mjr dypl. Mieczysława Potockiego (ps. „Węgielny”)
Stopień wojskowy, funkcja, pseudonim: podchorąży, do 06.1944 r. – szef kancelarii sztabu 4 Wileńskiej Brygady AK „Narocz”, następnie do internowania – dowódca sekcji zwiadu konnego, 09-12.1944 r. – podporucznik czasu wojny, szef łączności z siatką konspiracyjną na obszarze działania 4 Wileńskiej Brygady AK „Narocz”; ps. „Farys”
Miejsce zamieszkania przed aresztowaniem: Wilno, ul. Bakszta 2
Aresztowanie – okoliczności, data, miejsce: 18.07.1944 r. przez NKWD w Miednikach Królewskich, woj. wileńskie – rozbrojenie i internowanie; 08.1944 – szpital polowy 3 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej w Wilnie (na Pohulance) – leczenie 42 rannych partyzantów z Miednik, jeńców NKWD; ucieczka „Farysa”; ponowne aresztowanie 31.12.1944 r. – przez NKWD w Kolonii Wileńskiej, bez broni
Więzienia: Nowa Wilejka (tymczasowy areszt w miejskim komisariacie milicji, 2 dni), 03.01-16.05.1945 r. – Wilno (Łukiszki – więzienie centralne NKWD)
Kara – paragraf, rodzaj, wymiar: za przynależność do AK; nie sądzony’ przetrzymywany na Łukiszkach bez podania paragrafu KK, do łagrów bez określenia wymiaru kary.
Łagry – nazwy, okres pobytu: 05-10.1945 r. – Saratów „Filtracjonno-prowierocznoj łagier” nr 0331(praca jako robotnik budowlany w „Rembazie”) i Nadwołże, łag-punkt w stepie, filia łagru saratowskiego – praca jako kopacz na budowie gazociągu; 10.1945-05.1947 r. – Kutaisi (Gruzja) kontrolno-filtracyjny obóz MWD – robotnik budowlany i malarz („Autozawod”); 05.1947-07.1948 r. – Stalingrad, łagier MWD nr 108 – robotnik przy budowie dróg, ulic i domów mieszkalnych; łag punkt w Krasnoarmiejsku (filia Stalingradu) – robotnik w zakładzie obróbki drewna (podkładów kolejowych); zwolniony z łagru nr 108
Zapamiętani współwięźniowie: nie spotkałem kolegów z macierzystej Brygady „Narocz” – byli internowani w Kałudze
Data zwolnienia: 31-07-1948
Zesłanie: nie
Data powrotu do Kraju: 03-08-1948
Miejsce powrotu: Wilno; 19.01.1959 r. do Polski – Oleśnica (punkt repatriacyjny dla przesiedleńców z Kresów), Łódź
Posiadane odznaczenia: Krzyż Walecznych (za walki pod Krawczunami i Nowosiółkami – Akcja „Ostra Brama”, 15.07.1944 r.), Krzyż AK (1987 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1989 r.), Medal Wojska Polskiego (1987), przedstawiony 15.07.1944 r. do Krzyża Virtuti Militari V kl. (wniosek do sztabu gen. A.Krzyżanowskiego „Wilka”) do 1994 r. nieprzyznany, Honorowa Odznaka Żołnierza AK Okręgu Wileńskiego „Wiano” (1984 r.), Odznaka Pamiątkowa Akcji „Burza” (1994 r.)
Inne informacje:

Pan Bogowski przed wojną ukońcył Gimnazjum OO Jezuitów w Wilnie. Studiował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Z uwagi na wybuch wojny studiów nie ukończył. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 r. służył aktywnie w Ochotniczym Batalionie Harcerskim Chorągwi Wileńskiej i odbywał służbę patrolową w prochowniach i przy ochronie strategicznych mostów w Wilnie.
Po ucieczce ze szpitala polowego w sierpniu 1944 r., w okresie 09-12.1944 r. kontynuował pracę konspiracyjną – odbudowa siatki i baz przerzutowych na obszarze powiatu wileńskiego przydzielonego rozkazem Komendy Głównej Okręgu Wileńskiego reaktywowanej przez ppłk. dypl. Juliana Kulikowskiego (ps. „Witold Drohomirski”) po aresztowaniu gen. „Wilka”.
Do Krzyża Virtuti Militari Pan Bogowski został przedstawiony przez dowódcę Brygady AK „Narocz” po zakończeniu kampanii wileńskiej na ręce 2 Zgrupowania Oddziałów AK Okręgu Wileńskiego „Wiano” i Nowogródzkiego w dniu 16.07.1944 r. – za dokonania bojowe i dwukrotne przejście pod Oszmianą frontu niemieckiego, cofającego się ze wschodu do Wilna w celu nawiązania kontaktu przez odciętą 4 Brygadę i 2 Zgrupowanie ze sztabem operacyjnym gen. „Wilka”. Wniosek został przekazany drogą kurierską do sztabu gen. „Wilka” w połowie lipca 1944 r. W związku z otoczeniem i rozbrojeniem zgrupowań AK przez wojska sowieckie w dniu 18.07.1944 r. dalszy bieg sprawy nie jest znany do dzisiaj. Krzyż nigdy nie został Panu Bogowskiego nadany, nie ma on dokumentów poświadczających (poza świadkami) to nadanie. Wydarzenia te zostały opisane w literaturze dot. AK np. Jego autorstwa „Burza nad Kresami” wyd. Res Polona, 1993 r.
Po powrocie do Kraju z łagrów był prześladowany. Ukończył studia wyższe ekonomiczne, pracował jako ekonomista i wydał swoje wspomnienia „w drugim obiegu” (nakład maszynowy) w 3 tomach (lata 1939-43 „Pożoga”, rok 1944 r. „Rozszumiały się wierzby płaczące/ Boje AK na Wileńszczyźnie” oraz „W krainie lęku i cierpienia” – Łukiszki i łagry sowiecie, Wilno w latach 1949-59. Pisarz (autor książek i publikacji o tematyce historycznej i wojskowej, w tym eseju historycznego „Wilno i Ziemia Wileńska”, „Szlakiem Piastów”, „W obliczu zagłady”, „Drogi przez piekło”), plastyk amator, aktywny członek stowarzyszeń kulturalnych i kombatanckich (m.in. Oddziału Łódzkiego Okręgu Wileńskiego AK „Wiano”, członek Komisji Historycznej Oddziału Łódzkiego Związku Sybiraków).

Skany / fotografie:

Liczba wszystkich wpisów: 580
Informacje biograficzne i materiały archiwalne przedstawione w Bazie pochodzą z archiwum Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK oraz archiwów rodzinnych poszczególnych kombatantów. W przypadku jakichkolwiek pytań lub uzupełnień do Bazy prosimy o kontakt pod adresem: koordynatorpp@armiakrajowa-lagiernicy.pl. W planach Stowarzyszenia jest dalsza rozbudowa Bazy i uzupełnianie dotychczasowych biogramów dalszymi informacjami archiwalnymi.
 
Fundator Bazy: Fundacja PKO BP
 

partner : Fundacja Lotto