Pani Laskowska pochodzi z rodziny ziemiańskiej. Jej ojciec – Teofil Dołęga-Zalewska był ostatnim właścicielem majątku Bachorza w pow. Sokołów Podlaski. Pani Janina przed wojną uczęszczała do prywatnej szkoły podstawowej Pani J. Wojewódzkiej w Siedlcach. W latach 1937-39 uczęszczała do Gimnazjum Sióstr Salezjanek w Sokołowie Podlaskim. We wrześniu 1939 r. mieszkała wraz z rodzicami i rodzeństwem w majątku Bachorze. Po wkroczeniu na te tereny, Niemcy usunęli Pana Zalewskiego z majątku i ustanowili niemieckiego zarządcę nieruchomości. Rozpoczęły się represje. W krótkim czasie zmarła siostra Pani Janiny, a następnie w wieku 41 lat – Jej mama. Po śmierci matki Pani Laskowska zamieszkała w 1943 r. w internacie Sióstr Nazaretanek przy ul. Czerniakowskiej w Warszawie, gdzie ukończyła tajne gimnazjum oraz kurs sanitarny uprawniający ją do spełniania obowiązków sanitariuszki AK. Po ukończeniu szkoły powróciła do Bachorzy, gdzie Niemcy pozwolili powrócić także Panu Zalewskiemu. Cała rodzina Zalewskich była zaangażowana w pracę konspiracyjną, a ich majątek stanowił wsparcie dla dowództwa AK obwodu siedleckiego (mjr Franciszek Świtalski ps. „Socha”, kpt Franciszek Pieniak ps. „Przebój”).
Niebawem Pan Dołęga-Zalewski został aresztowany przez Niemców i więziony w więzieniu mokotowskim w Warszawie. Brat Pani Janiny dołączył do partyzantów i został ranny. Dwie siostry zostały wywiezione do Treblinki (młodsza została rozstrzelana przez Niemców w czasie likwidacji obozu, starsza ocalała). Pani Janina przebywała w czasie tych represji niemieckich w szpitalu w Siedlcach. Po wyjściu ze szpitala została objęta opieką AK i od końca lipca 1943 r. ukrywała się w majątkach : Frankopol, Tokasy, Zaborów, pow. Sokołów Podlaski, pełniąc funkcję łączniczki i sanitariuszki pod przybranym nazwiskiem Halina Jabłońska.
Po wkroczeniu Sowietów Pani Janina powróciła do Bachorzy, jednak majątek uległ parcelacji i rodzina została zmuszona w ciągu 1 dnia opuścić dom. W roku szkolnym 1944/45 uczęszczała do Prywatnego Gimnazjum i Liceum dla dorosłych im. Sienkiewicza w Sokołowie Podlaskim, przygotowując się do egzaminu dojrzałości. Aresztowanie przez UB uniemożliwiło przystąpienie do matury. Już po powrocie dowiedziała się od Ojca, że por. UB Sawicki, który ją aresztował, został rozstrzelany wyrokiem Sądu Podziemnego.
Po powrocie do Kraju (samowolnie opuściła w Warszawie transport repatriacyjny jadący do Poznania) Pani Laskowska po krótkim pobycie w Warszawie, gdzie odnalazł ją ojciec, jesienią 1945 r. wyjechała do rodziny do Gdyni, gdzie kontynuowała przerwaną naukę. Uzyskała wykształcenie niepełne wyższe na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. Posiadając już rodzinę i dzieci (2 córki) była dwukrotnie wzywana przez UB w Gdańsku i przesłuchiwana jako wróg klasowy. W 1956 r. z uwagi na pracę męża przeniosła się do Łodzi.
W latach 90-tych XX w. przekazała do Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK swoje 4-stronicowe wspomnienia.