Pan Bogowski przed wojną ukońcył Gimnazjum OO Jezuitów w Wilnie. Studiował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Z uwagi na wybuch wojny studiów nie ukończył. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 r. służył aktywnie w Ochotniczym Batalionie Harcerskim Chorągwi Wileńskiej i odbywał służbę patrolową w prochowniach i przy ochronie strategicznych mostów w Wilnie.
Po ucieczce ze szpitala polowego w sierpniu 1944 r., w okresie 09-12.1944 r. kontynuował pracę konspiracyjną – odbudowa siatki i baz przerzutowych na obszarze powiatu wileńskiego przydzielonego rozkazem Komendy Głównej Okręgu Wileńskiego reaktywowanej przez ppłk. dypl. Juliana Kulikowskiego (ps. „Witold Drohomirski”) po aresztowaniu gen. „Wilka”.
Do Krzyża Virtuti Militari Pan Bogowski został przedstawiony przez dowódcę Brygady AK „Narocz” po zakończeniu kampanii wileńskiej na ręce 2 Zgrupowania Oddziałów AK Okręgu Wileńskiego „Wiano” i Nowogródzkiego w dniu 16.07.1944 r. – za dokonania bojowe i dwukrotne przejście pod Oszmianą frontu niemieckiego, cofającego się ze wschodu do Wilna w celu nawiązania kontaktu przez odciętą 4 Brygadę i 2 Zgrupowanie ze sztabem operacyjnym gen. „Wilka”. Wniosek został przekazany drogą kurierską do sztabu gen. „Wilka” w połowie lipca 1944 r. W związku z otoczeniem i rozbrojeniem zgrupowań AK przez wojska sowieckie w dniu 18.07.1944 r. dalszy bieg sprawy nie jest znany do dzisiaj. Krzyż nigdy nie został Panu Bogowskiego nadany, nie ma on dokumentów poświadczających (poza świadkami) to nadanie. Wydarzenia te zostały opisane w literaturze dot. AK np. Jego autorstwa „Burza nad Kresami” wyd. Res Polona, 1993 r.
Po powrocie do Kraju z łagrów był prześladowany. Ukończył studia wyższe ekonomiczne, pracował jako ekonomista i wydał swoje wspomnienia „w drugim obiegu” (nakład maszynowy) w 3 tomach (lata 1939-43 „Pożoga”, rok 1944 r. „Rozszumiały się wierzby płaczące/ Boje AK na Wileńszczyźnie” oraz „W krainie lęku i cierpienia” – Łukiszki i łagry sowiecie, Wilno w latach 1949-59. Pisarz (autor książek i publikacji o tematyce historycznej i wojskowej, w tym eseju historycznego „Wilno i Ziemia Wileńska”, „Szlakiem Piastów”, „W obliczu zagłady”, „Drogi przez piekło”), plastyk amator, aktywny członek stowarzyszeń kulturalnych i kombatanckich (m.in. Oddziału Łódzkiego Okręgu Wileńskiego AK „Wiano”, członek Komisji Historycznej Oddziału Łódzkiego Związku Sybiraków).