Pan Kłak w trakcie służby w plutonie dywersyjnym „Wachlarza” ukończył kurs minersko-dywersyjny którego dowódcą był kpt Henryk Łabuziński (ps. „Boruta”-„Zwykły”). Brał czynny udział w akcjach dywersyjnych organizowanych przez dowództwo Obwodu, na liniach kolejowych Wołkowysk – Białystok i Wołkowysk – Czeremcha. W akcji na stację Andrzejewicze, gdzie wysadzono pociąg ze sprzętem wojennym, został ranny w usta. W okresie Akcji „Burza” brał czynny udział w szeregach plutonu „Węzeł” w połączonej akcji z plutonami „Reduta” i „Dziadka”, w spaleniu fabryki i tartaku koło Swisłoczy. W maju 1944 r. został kontuzjowany w czasie walk z oddziałami niemieckimi w lasach koło Warejek. W związku z wyróżniającą się służbą i odwagą Komendant Obwodu – mjr Michał Stojanowski (ps. „Lubicz”-„Cygan”-„Kruk”) awansował Pana Kłaka w kwietniu 1944 r. do stopnia starszego strzelca, a Dowódca Okręgu odznaczył go w listopadzie 1944 r. Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W czasie pobytu w łagrach i na skutek panujących tam warunków i katorżniczej pracy chorował tam na żółtaczkę, odmrożenia, zapalenie płuc, pylicę. Chciano mu amputować zmiażdżone nogi.
Po powrocie do Kraju pracował jako murarz. Pan Kłak nagrał swoje wspomnienia na taśmy magnetofonowe, które następnie były wykorzystywane w wielu opracowaniach.