Pani Sworobowicz rozpoczęła swoją działalność niepodległościową od 1943 r., będąc jeszcze uczennicą. Przenosiła rozkazy z dowództwa AK w Brasławiu do oddziałów AK w lasach w okolicy Czerniewa. Pełniła swoją funkcję łączniczki także po wkroczeniu Sowietów, nieprzerwanie do momentu aresztowania. Świadczyła również pomoc rannym żołnierzom AK, którzy ukrywali się w bunkrze na terenie majątku jej rodziny w Czerniewie. Dostarczała lekarstwa, odzież i koce partyzantom w lesie.
26.11.1948 r. NKWD zorganizowało zasadzkę na dom rodzinny Pani Teresy. Zabudowania zostały otoczone i ostrzelane. Znajdujący się wówczas w bunkrze na terenie majątku żołnierze AK z oddziału partyzanckiego – dowódca Franciszek Kamiński i Antoni Kiezik, nie chcąc się dostać do niewoli, popełnili samobójstwo. W wyniku tej akcji NKWD aresztowało Panią Teresę, jej rodziców – Antoniego i Bronisławę Janowicz oraz rodzeństwo (braci : Włodzimierza i Kazimierza Janowicz; siostry : Jadwigę Butkiewicz, Franciszkę Janowicz). 02.12.1948 r. została aresztowana także kolejna siostra – Marta Janowicz. W majątku pozostali bez opieki bracia w wieku 9 i 11 lat, gdzie mieszkali sami przez kolejne 2 lata do zabrania ich przez władze do sowieckiego domu dziecka. Majątek Państwa Janowiczów został skonfiskowany.
Pani Teresa na zesłaniu w Komi ASSR wyszła za mąż za zesłańca, żołnierza AK – Zygmunta Sworobowicza w dniu 30.08.1955 r. i urodziła w maju 1956 r. syna Wacława. Po 9 dniach podróży z ZSRR powróciła do Kraju w marcu 1957 r.
Po powrocie do Kraju z zesłania Pani Teresa pracowała jako szwaczka. Była członkiem Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK. Spisała swoje wspomnienia. Zostały one częściowo opublikowane w „Kwartalniku” Stowarzyszenia nr 2/2006 oraz wydane w całości drukiem przez rodzinę Pani Teresy w 2018 r. pt. „Moje wspomnienia”. Pani Sworobowicz zmarła w 2020 r. w Ostródzie i została pochowana na miejscowym cmentarzu przy ul. Spokojnej.

źródło : archiwum Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK