Eugeniusz Cydzik |
|
Imię ojca: | Bronisław |
Imię matki: | Stefania |
Nazwisko rodowe matki: | Kraśnicka |
Data urodzenia: | 1921-12-28 |
Miejsce urodzenia: | Misiewicze, pow. Grodno, woj. białostockie |
Data śmierci: | 2012-09-17 |
Miejsce śmierci: | Lwów |
Przynależność do AK lub organizacji pokrewnych: | od 02.02.1942 r. Okręg Nowogródzki ZWZ-AK – przysięga w BIP; wywiadowczy kurs podchorążych; Zgrupowanie Nadniemeńskie – dow. st. sierżant Bortkiewicz; następnie żołnierz Okręgu Wileńskiego AK |
Stopień wojskowy, funkcja, pseudonim: | kapral podchorąży, służba w BIP i Kedywie, sekcyjny, zwiadowca |
Miejsce zamieszkania przed aresztowaniem: | Misiewicze, pow. Grodno, woj. białostockie |
Aresztowanie – okoliczności, data, miejsce: | przez „Smiersz” podczas obławy, bez broni |
Więzienia: | Brzostowica Wielka, Grodno, Moskwa (Butyrki, Krasna Preśnia) |
Kara – paragraf, rodzaj, wymiar: | za przynależność do antysowieckiej organizacji AK, współpraca z Niemcami w zwalczaniu partyzantki sowieckiej; art. 63.1 KK BSRR; 15 lat katorgi i 5 lat pozbawienia praw obywatelskich |
Łagry – nazwy, okres pobytu: | Komi ASSR – Workutłag – Przedszchtna – prace przy budowie stadionu, kopalnia nr 25 i 26 – budowa kopalni; od 19.04.1949 r. Reczłag, kopalnia nr 9-10 – warsztaty remontowe elektrotechniczne, obsługa kopalni, prace montażowe |
Zapamiętani współwięźniowie: | żołnierze AK z Nowogródka, Wileńszczyzny i Białegostoku |
Data zwolnienia: | 26-04-1956 |
Zesłanie: | 04.1956-10.1957 r. – Reczłag kopalnia – technik elektryk |
Data powrotu do Kraju: | nie |
Miejsce powrotu: | 10.1957 r. Lwów |
Posiadane odznaczenia: | Oficerski Krzyż Zasługi Polonia Restituta, Medal za udział w wojnie obronnej 1939 r., Krzyż AK, Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Medal „Pro Memoria”, Krzyż Zesłańców Sybiru, Kustosz Pamięci Narodowej |
Inne informacje: |
Przed II wojną światową Pan Cydzik uzyskał średnie wykształcenie (był uczniem gimnazjum kupieckiego w Grodnie). Harcerz 5 Żeglarskiej Drużyny Harcerskiej im. Traugutta, przeszedł pełny kurs przysposobienia wojskowego. 01.09.1939 r. zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego, odbył służbę pomocniczą w Grodnie, by po 17.09 aktywnie uczestniczyć w obronie miasta. Po kapitulacji wyjechał i ukrywał się pod Warszawą, by do Grodna powrócić w 1941 r. i w 1942 r. wstąpić w szeregi AK. Gdy możliwy był w 1957 r. wyjazd z zesłania z ZSRR przeniósł się wraz z żoną (również żołnierzem AK i więźniem Workuty, ślub w Workucie) w Jej rodzinne strony, do Lwowa, gdzie pozostali. Ukończył Politechnikę we Lwowie w roku 1970. W latach 1984-1991 był prezesem Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi, które powstało z jego inicjatywy. Następnie prezes honorowy tej organizacji. Niestrudzony w odszukiwaniu, odnawianiu i konserwowaniu polskich żołnierskich grobów na terenie Kresów II Rzeczypospolitej. Był jednym z inicjatorów ustawienia w 1995 r. pierwszego pomnika i tablicy upamiętniającej rozstrzelanie przez Niemców polskich profesorów lwowskich wyższych uczelni z 3/4 lipca 1941 r. na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie, odbudowy Cmentarza Obrońców Lwowa (pierwsze prace porządkowe podjął już na początku lat 80-tych), renowacji grobów na Cmentarzu Janowskim czy m.in. kwater polskich żołnierzy w Zadwórzu. Wraz z żoną w 2006 r. uzyskał honorowy tytuł Kustosza Pamięci Narodowej nadawany przez IPN. Wieloletni, aktywny członek Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy AK, uczestnik Zjazdów organizacji. |
Skany / fotografie:
partner : Fundacja Lotto