Władysław Korkuć |
|
| Imię ojca: | Wilhelm |
| Imię matki: | Stefania |
| Nazwisko rodowe matki: | Bierniukiewicz |
| Data urodzenia: | 1928-09-16 |
| Miejsce urodzenia: | Wilno |
| Data śmierci: | |
| Miejsce śmierci: | |
| Przynależność do AK lub organizacji pokrewnych: | od 04.1944 r. AK – zaprzysiężenie przed Mieczysławem Moroszczakiem (ps. „Tatarski), Eugeniuszem Siemaszko (ps. „Bil”) i Andrzejem Rynkiewiczem (ps. „Kelner”) w mieszkaniu Sakowiczów przy ul. Trębackiej; uczestnik Akcji „Burza” |
| Stopień wojskowy, funkcja, pseudonim: | łącznik – przenoszenie meldunków, zaopatrzenia; ps. „Robak” |
| Miejsce zamieszkania przed aresztowaniem: | |
| Aresztowanie – okoliczności, data, miejsce: | 08.1944 r. w Puszczy Rudnickiej – śledztwo w Ejszyszkach, bez rezultatu, zwolnienie; 10.12.1949 r. w Wilnie |
| Więzienia: | |
| Kara – paragraf, rodzaj, wymiar: | |
| Łagry – nazwy, okres pobytu: | Komi ASRR – Workuta – kopalnia nr 11, 10, 9, 4, 3 |
| Zapamiętani współwięźniowie: | |
| Data zwolnienia: | 05-1953 |
| Zesłanie: | nie |
| Data powrotu do Kraju: | nie |
| Miejsce powrotu: | Wilno |
| Posiadane odznaczenia: | Krzyż Więźnia Politycznego (1995 r.), Odznaka Weterana Walk o Niepodległość, Krzyż Zesłańców Sybiru (2008 r.), Krzyż za Wolność i Niepodległość z Mieczami (1989 r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998 r.), Medal Pro Memoria (2009 r.) |
| Inne informacje: |
Pan Korkuć w latach 1935-41 był uczniem Szkoły Powszechnej nr 1 im. Szymona Konarskiego w Wilnie, gdzie zaangażowany był w drużynę zuchową. W czasie okupacji niemieckiej Wilna pracował w pracowni ślusarsko-wodociągowej swojego Taty przy. ul. Wileńskiej 6. Zaangażowany w konspirację od września 1939 r. wykradał Sowietom broń z kolegami z fortu Szeszkinia. Broń tę następnie przekazali w maju 1944 r. do AK. Po powrocie z pierwszego aresztowania w 1944 r. wstąpił do jedynego polskiego Gimnazjum męskiego nr 3 w Wilnie. W 1946 r. zostaje ono połączone z gimnazjum żeńskim i przemianowane na Gimnazjum nr 5. Wznowione zostaje także harcerstwo w Wilnie – komendantem drużyny męskiej zostaje żołnierz AK dh Józef Krypajtis (ps. „Organista”). Pan Korkuć zostaje przybocznym i organizuje zastęp instruktorski. Wznawiają tradycje Wileńskiej Czarnej Trzynastki. Kapelanem podziemnego harcerstwa był o. Kamil – Władysław Wielomański franciszkanin (zm. 1999 r.). Po kilku latach w 02.1949 r. zostaje aresztowany kapelan, po kilku miesiącach – Weronika Gojrzewska – drużynowa drużyny żeńskiej, w 10.1949 r. Józef Krypajtis. Wiadomym im było także o przebywaniu na Workucie ich drużynowego, dow. Szarych Szeregów na Wileńszczyźnie i Inspektoratu D – Józefa Grzesiaka (ps. „Kmicic”, „Mar”, „Czarny”). Wszystkie ww. osoby wraz z Panem Korkuciem zostały zesłane na Workutę. Po powrocie z łagru pozostał na Litwie. Dopiero w grudniu 1954 r. uzyskał pracę stróża, kończąc kurs kierowców i jednocześnie ucząc się w Wyższej Szkole Muzycznej im. Tałłat-Kełpszy. Uczelnię ukończył w 1958 r. (wokalistyka) i 1960 r. (dyrygentura). W 1960-62 r. uczył się dyrygentury w Konwersatorium. Aktywny działacz polonijny (pomimo represji władz), założyciel i prowadzący wiele chórów, zespołów pieśni i tańca, śpiewak w chórach, nauczyciel muzyki. Laureat wielu nagród i odznaczeń m.in. Orderu Uśmiechu (1990 r.), Nagrody za wybitne zasługi dla Kultury Polskiej na Świecie (1995 r.) czy Nagrody im. Oskara Kolberga (1986 r.). W 1961 r. ożenił się z Jadwigą Kwiecień (zm. 1991 r.). Ma córkę Barbarę. |
Skany / fotografie:
partner : Fundacja Lotto
