Ojciec Pana Gardynika był zawodowym wojskowym, uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. i kampanii wrześniowej 1939 r. Poległ 17.09.1939 r.
Przed II wojną światową Pan Gardynik uzyskał średnie wykształcenie, a wcześniej od 8 roku życia związany był z harcerstwem. Kochał Lwów i Kresy całym sercem. We wrześniu 1939 r. uczestniczył w obronie Lwowa w Ochotniczej Kompanii Harcerskiej.
Po powrocie z zesłania do Kraju pracował jako geolog. Od 1980 r. był nieprzerwanie członkiem NSZZ „Solidarność”, za co musiał przerwać pracę zawodową w okresie stanu wojennego i po nim, prewencyjnie przetrzymywany w areszcie po 48 godzin. Działał aktywnie w szeregach „Solidarności” Śląsko-Dąbrowskiej, w tym pracując w zespole „Głosu Śląsko-Dąbrowskiego” przy jego kolportażu, przygotowywaniu.
Po 1989 r. poświęcił się działalności na rzecz Polaków, którzy pozostali we Lwowie którzy zostali we Lwowie i na Kresach Południowo-Wschodnich. Był wieloletnim Prezesem Towarzystwa Miłośników Lwowa w Gliwicach. Jego wspomnienia w formie nagrania i maszynopisu znajdują się w zasobach Archiwum Wschodniego Fundacji Ośrodka Karta – sygn. AW I/181. Zmarł 17.02.2007 r. i został pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Gliwicach przy ul. Kozielskiej – sektor LC7, rząd 1, grób 9.