Pradziadek Pana Kulikowskiego był zesłańcem syberyjskim, zmarł na zesłaniu. Pan Stanisław pamiętał zajęcie Lidy przez wojska bolszewickie w 1920 r. W 1935 r. został powołany do Wojska Polskiego, absolwent Szkoły Podoficerskiej 3 Dywizji Artylerii Konnej im. płk. Włodzimierza Potockiego w Podbrodziu. Do rezerwy przeszedł w 1937 r. Wstąpił do Konnego Przysposobienia Wojskowego „Krakusy” utworzonego i dowodzonego przez rotmistrza Witolda Pileckiego w Lidzie, gdzie jako instruktor wraz z Pileckim, Billerem, Walickim, Kowalczykiem uczył konnej jazdy, mając do dyspozycji „ukochane” siodło, karabin i szablę, jak sam mawiał „czułem się jak prawdziwy szlachcic w obronie Ojczyzny”. W listopadzie 1937 r. ożenił się z Zofią Kulikowską z domu Jackiewicz (1918-2001) – w czasie II wojny światowej żołnierzem Armii Krajowej w Okręgu Nowogródek, ps. „Zośka”, łączniczką placówki „Lida nr 2” w okolicach miejscowości Czechowce.
17 sierpnia w 1939 r. Pan Kulikowski dostał wezwanie do wojska do 14 Dywizjonu Artylerii Konnej w Białymstoku jako artylerzysta celowniczy, po czym został przeniesiony do 1 Dywizjonu Artylerii Konnej im. gen. Józefa Bema. Uczestnik walk nad rzeką Narew i obrony wschodniej granicy podczas inwazji sowieckiej. W czasie okupacji sowieckiej, chroniąc żonę i synka od wywózki na Sybir, ukrywał się wraz z nimi w okolicach Lidy.
Po powrocie z łagrów Pan Kulikowski osiadł w Stargardzie Szczecińskim, dokąd w 1959 r. sprowadził rodzinę i gdzie mieszkał do śmierci w 2002 r. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Kościuszki w Stargardzie – sektor D02, rząd 8, grób 9.
Pośmiertnie wraz z żoną zostali awansowani do stopnia porucznika. Z okazji obchodów 76 rocznicy przemianowania Związku Walki Zbrojnej na Armię Krajową, organizowanych przez Szczeciński oddział Instytutu Pamięci Narodowej i Światowego Związku Żołnierzy AK w dniu 14.02.2018 roku w Stargardzie przy ul. Partyzantów odsłonięta została tablica pamiątkowa poświęcona Zofii i Stanisławowi Kulikowskim. Córka Zofia odebrała wówczas nadane rodzicom pośmiertnie odznaczenia państwowe. Pan Kulikowski został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, natomiast jego żona Zofia – Krzyżem Orderu Krzyża Niepodległości.