Ryszard Lange ukończył 6 klas gimnazjum rządowego w Kijowie. Od 1918 r. brał udział w akcjach Polskiej Organizacji Wojskowej KN-3 jako harcerz. W czasie wojny polsko-bolszewickiej od 30 kwietnia 1920 r. jako ochotnik Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa został przyjęty do 1 Pułku Szwoleżerów i przebył z nim szlak bojowy na trasie Kijów – Warszawa – Bitwa Warszawska. Służył w wojsku do stycznia 1921 r., by następnie pracować w kierownictwie Nowych Budowli dla Wojsk Samochodowych, a później w Centralnych Warsztatach Samochodowych Warszawa Terespolska podlegających Ministerstwu Spraw Wojskowych II RP. Student Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie. Od maja 1922 r. powołany do 1 Pułku Szwoleżerów, z którego został oddelegowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Jazdy w Toruniu. Naukę pobierał w niej w okresie 01.11.1922-10.05.1923 r. Po jej zakończeniu mianowany do stopnia kaprala podchorążego 1 Pułku Szwoleżerów, a w 1925 r. do stopnia podporucznika rezerwy z 703 lokatą. Od 1 kwietnia 1929 do 24 września 1939 r. pracownik Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie pod Warszawą – kierownik kancelarii Komendanta Centrum Wyszkolenia Piechoty i Komendanta Garnizonu w Rembertowie oraz kierownik hotelu oficerskiego (dziś gmach biblioteki).

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. w szeregach 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego – udział w organizowaniu kolejnych rzutów oddziałów frontowych. Z czwartym rzutem szlak bojowy poprzez Garwolin, Radzyń Podlaski, Wohyń, Perespę, Horyniec, Trusze, Łówczą. Ranny, następnie powrót do Rembertowa.

W okresie sierpień 1944- 12 września 1944 r. więziony w obozie niemieckim na terenie byłej fabryki amunicji „Pocisk” w Rembertowie wraz z 8-letnim synem Jerzym. Starszy syn, 16-letni Zbigniew ujęty na roboty do fabryk broni w Niemczech.

Ryszard Lange zmarł w 1973 r. w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie – kwatera 57D, rząd 5, grób 3.