Wiktor Białous-Bielas |
|
| Imię ojca: | |
| Imię matki: | |
| Nazwisko rodowe matki: | |
| Data urodzenia: | 1916-01-30 |
| Miejsce urodzenia: | majątek Kwiatkowce-Sobotniki, pow. Lida, woj. nowogródzkie |
| Data śmierci: | 2001-06-22 |
| Miejsce śmierci: | Frombork |
| Przynależność do AK lub organizacji pokrewnych: | od 27.10.1942-1946 r. Okręg Wileński AK – I Zgrupowanie AK – dowódca mjr Antoni Olechnowicz (ps. „Pohorecki”), uczestnictwo w Operacji „Ostra Brama” |
| Stopień wojskowy, funkcja, pseudonim: | ps. „Kotwica”; początkowo sierżant, następnie po ukończeniu Szkoły Podchorążych – w stopniu ppor.; podoficer, a następnie oficer do zadań specjalnych; w Powstaniu Wileńskim – dowódca 1 plutonu szturmowego przy ochronie Dowództwa Obszaru . Miejsce stacjonowania – wieś Jachinki do rozbrojenia przez Armię Czerwoną |
| Miejsce zamieszkania przed aresztowaniem: | majątek ziemski Bołdupie koło Oszmiany, woj. wileńskie |
| Aresztowanie – okoliczności, data, miejsce: | 07.1944 po Powstaniu Wileńskim internowany w Miednikach – ucieczka z Kaługi; powrót do Wilna i 10.1944 aresztowany przez NKWD – więzienie w Orszy – ucieczka, powrót do Wilna; 26.12.1944 aresztowany przez NKGB |
| Więzienia: | Wilno, Archangielsk |
| Kara – paragraf, rodzaj, wymiar: | brak |
| Łagry – nazwy, okres pobytu: | 12.1944-20.02.1946 – Archangielsk, Workuta 1 – kopalnia |
| Zapamiętani współwięźniowie: | |
| Data zwolnienia: | 02.1946 |
| Zesłanie: | nie |
| Data powrotu do Kraju: | 11.1946 |
| Miejsce powrotu: | Wilno (03-11.1946), Frombork |
| Posiadane odznaczenia: | Krzyż Walecznych brązowy po raz pierwszy (09’1942 r. przez „Pohoreckiego” za brawurową ucieczkę; Krzyż Walecznych brązowy po raz drugi (11’1943 przez gen. A. Krzyżanowskiego „Wilka”), Krzyż Virtuti Militari V kl. (05’1944 przez gen. A. Krzyżanowskiego „Wilka”) – legitymacje tych odznaczeń zostały zarekwirowane w 1950 przez UB i niezwrócone Panu Bielasowi do 1988 r. |
| Inne informacje: |
Pan Bielas wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego w 1935 r. do 77 Pułku Piechoty Strzelców Kowieńskich w Lidzie i został skierowany do Szkoły Podoficerów Małoletnich w Koninie. Po ukończeniu nauki w stopniu kaprala powrócił do macierzystego pułku. 20.07.1939 r. został oddelegowany na Westerplatte, gdzie w trakcie kampanii wrześniowej brał czynny udział w walkach. Po upadku obrony Westerplatte został jeńcem niemieckim i w okresie 07.09.1939-15.08.1942 r. przebywał w Stalagu IA w Prusach Wschodnich. 03.09.1942 r. ucieka z niewoli niemieckiej i nawiązuje kontakt z majorem Antonim Olechnowiczem, którego znał z okresu wcześniejszego. Pan Bielas otrzymał rozkaz utworzenia 10-osobowej konspiracyjnej grupy do zadań nocnych i specjalnych. Od 27.10.1942 r. pozostał w szeregach AK do osobistych poruczeń mjra „Pohoreckiego” aż do Powstania Wileńskiego. |
Skany / fotografie:
partner : Fundacja Lotto
